Ik heb onlangs een artikel geschreven om de High Intensity Training-theorie van Arthur Jones te presenteren (klik hier om het artikel te lezen). Hoewel er absoluut geen twijfel over bestaat dat het nuttig kan zijn voor fitness-beginners en een aantal interessante stukken aan elke training kan toevoegen, is deze theorie verre van perfect en bevat ze enkele tekortkomingen die ik hier wil bespreken door mijn eigen visie en mening over deze training te introduceren. theorie.
Uithoudingsvermogen en hartgezondheid, het ontbrekende punt van de HIT
In meer dan 20 jaar praktijk ben ik veel beoefenaars van High Intensity Training (HIT) en overtuigde pleitbezorgers tegengekomen. Echter, bijna allemaal hadden ze één ding gemeen (naast het nemen van steroïden), ze misten allemaal ademhalingsvermogen en uithoudingsvermogen. Het was heel triest om ze buiten adem te zien na slechts een paar trappen te hebben beklommen. Helaas is dit een vrij logisch gevolg van deze trainingsstructuur. Arthur Jones was gefocust op de verkoop van Nautilus-apparaten, maar had geen cardiomachines. Daarom omvatte zijn theorie bijna geen cardio-oefeningen of uithoudingsvermogen.
Bovendien biedt het feit dat de theorie gericht is op het leveren van de meest intense inspanning in een zeer korte tijdsperiode atleten lichaamsaanpassingen die zijn afgestemd op deze stress. Het cardiovasculaire systeem verliest door aanpassing aan deze trainingstechniek veel uithoudingsvermogen.
De theorie negeert volledig het feit dat alle spieren worden aangedreven door bloed (en voedingsstoffen vervoerd) die door het hart worden gepompt. Een zwak hart (verergerd door overontwikkelde spieren) zal dus niet in staat zijn om tijdens een langdurige inspanning voor voldoende doorbloeding van de spieren te zorgen. Evenmin zal het in staat zijn om de spieren efficiënt te voorzien van herstellende voedingsstoffen tijdens de natuurlijke anabole fase (de fase waarin de spier zichzelf herstelt en opnieuw opbouwt). De kwaliteit van de slaap neigt ook te verslechteren en de rustfase die de overcompensatie mogelijk maakt, is dan niet zo effectief als theoretisch zou moeten zijn.
Wanneer doe je je cardio?
Of u nu een gewoon volk, een professionele atleet of een bodybuilder bent, u zult uw hartconditie op een of ander moment moeten behouden of verbeteren. Hoe hoort cardio in de HIT-theorie van Jones te passen?
“Wat als je 's ochtends je cardio doet en 's avonds je HIT-training doet (of andersom)? Respecteert het de basisprincipes van HIT om niet te overtrainen. Is het overtrainen?”
Als je het aan het einde van je training doet, heeft wetenschappelijk onderzoek duidelijk aangetoond dat er niets erger is dan het belemmeren van de spiergroei. Als je het aan het begin van je training doet, loop je het risico dat je niet dezelfde energie en intensiteit in je training hebt, terwijl de theorie je verplicht om alles wat je hebt in één serie oefeningen per spier te stoppen. Je zult dan een deel van je energie in je cardio moeten steken.
Wat als je 's ochtends je cardio doet en 's avonds je HIT-workout doet (of andersom)? Respecteert het de basisprincipes van HIT om niet te overtrainen. Is het overtrainen?
Hoe zit het als je overdag een beetje hardloopt, is het dan slecht voor je beentraining? Ben je je kuiten en quads aan het overtrainen?
Naar mijn mening zit de HIT-theorie vol tekortkomingen die inherent zijn aan de trainingsstructuur zelf en die niet zijn aangepakt door de oprichter.
Hoe kun je geript worden met deze trainingstheorie?
Het is duidelijk dat het doen van slechts één enkele reeks oefeningen per spier je niet de kans geeft om slank of gescheurd te worden door fysieke activiteit. Daarom moet u alles baseren op uw voeding en ervoor zorgen dat u gedurende de dag alleen eet wat u strikt nodig heeft. Anders kun je niet slanker worden.
Dit vereist absolute precisie in uw calorie-inname gedurende de dag, en gezien uw verminderde fysieke activiteit heeft u bijna geen marge voor fouten. Onnodig te zeggen dat deze mate van precisie bijna onmogelijk vol te houden is gedurende een paar weken, laat staan over een paar maanden.
HIT-advocaten, waren ze echt vrij van steroïden?
De twee bekendste HIT-advocaten waren Mike Mentzer (samen met zijn broer Ray Mentzer) en Dorian Yates. Beiden gaven toe dat ze steroïden gebruikten. Naar alle waarschijnlijkheid kunnen we niet serieus stellen dat hun resultaten haalbaar zijn voor een volledig natuurlijke atleet.
Bovendien werkte Arthur Jones nauw samen met Casey Viator en Boyer Coe om zijn machines en zijn theorie te promoten. Hij adverteerde zwaar op de spiergroei die ze dankzij zijn methode en machines hadden verworven. Volgens het Colorado-experiment uit 1973 onder leiding van Arthur Jones, won Casey Viator (1970 Mister America en professionele bodybuilder) 63 pond (28 kg) spieren in 28 dagen. Is het echt geloofwaardig om te stellen dat deze resultaten zijn bereikt zonder gebruik van steroïden? Was het gewoon Casey Viator die 'reeds bestaande' spieren terugkreeg?
Is CrossFit een echt tegenvoorbeeld van HIT?
Onlangs keek ik naar een documentaire over CrossFit-atleten die hun trainingsregime presenteerden en het was indrukwekkend. Ze trainen soms twee of drie keer per dag gedurende minstens 1 uur (of zelfs 2 uur). Ze brengen hun tijd door met springen van de ene oefening naar de andere (met meer dan twijfelachtige executies) met weinig tot geen rust.
In plaats van een oefening geïsoleerd per spier voor een zeer korte duur te doen, zijn ze uren bezig met het doen en herhalen van gewichthefoefeningen. Dit druist in tegen twee principes van HIT, namelijk korte duur en geïsoleerd werken.
We kunnen echter niet zeggen dat professionele CrossFiters geen spieren krijgen of niet behouden.
Was HIT slechts een marketinguitvinding om meer Nautilus-machines te verkopen?
Arthur Jones publiceerde zijn Bulletins in 1970 om zijn HIT-benadering aan de wereld te presenteren. Hij voerde zijn Colorado-experiment in 1973 slechts uit op 2 proefpersonen (Casey Viator en… hemzelf). Tegelijkertijd lanceerde en begon hij zijn Nautilus-machines te verkopen. Het lijdt geen twijfel dat zijn machines een ware revolutie waren in de fitnesswereld en nog steeds een impact hebben. Dit is echter niet het onderwerp. Het onderwerp is om de validiteit van de HIT in twijfel te trekken en er is duidelijk een gebrek aan wetenschappelijk bewijs voor de effectiviteit ervan in vergelijking met andere trainingsmethoden.
Daarom kun je je met recht afvragen of deze theorie niet gewoon een soort marketingtruc was die bedoeld was om de verkoop van zijn innovatieve fitnessapparatuur te ondersteunen en er meer van te verkopen.
Mijn persoonlijke ervaring met HIT
Toen ik de HIT ontdekte, was ik erg geïnteresseerd en wilde ik hem zelf testen. De steroïdenvrije aanpak, de belofte van spiergroei in combinatie met een echt innovatieve aanpak verleidde me meteen. Daarom trainde ik maandenlang volgens deze principes toen ik heel jong was. Maar objectief gezien had ik weinig extra winst in vergelijking met wat ik via reguliere trainingen had verworven. Een beetje teleurgesteld door de resultaten schakelde ik mijn trainingen over op de meer 'traditionele' trainingen. Zoals alle natuurbeoefenaars had ik veel stagnatiefasen, waarna ik weer overstapte op HIT. En dit ging zo maar door, jaren. Ik heb geëxperimenteerd met veel verschillende soorten trainingen in mijn meer dan 20 jaar fitnesspraktijk. Mijn persoonlijke conclusie is dat ik geen specifieke spiergroei heb gezien van High Intensity Training, maar elke keer dat ik volgens deze aanpak trainde, gingen mijn uithoudingsvermogen en hartconditie duidelijk achteruit.
Volg me op instagram
NL 
EN 
FR 
ES 
PT 
DE 
IT 
ZH 
JA 
KO 
HI 
TR 
PL 
TH 
TL 
BN 
VI 
SV 
AR 
RU 
DA 
CS 
SK 
SL 
HU 
EL 
RO 
UK 
BG 
FI 
NB 
LV 
LT 
ET