คำไว้อาลัยพ่อ

พ่อของฉันที่ฉันรักมาก ความตายได้ตัดสินใจว่าเวลาของคุณมาถึงแล้ว และไม่มีภาษามนุษย์ใดที่จะสมบูรณ์พอที่จะสามารถแสดงความเจ็บปวดและความเศร้าทั้งหมดที่ฉันรู้สึกได้
แต่ฉันรับรองกับคุณว่าความตายไม่แข็งแกร่งพอที่จะทำลายความรักที่รวมเราเป็นหนึ่งเดียวกัน
เพื่อเป็นการแสดงความเคารพต่อคุณในวันพิเศษนี้ ฉันขอแนะนำให้เราพูดคุยกันว่าพ่อของฉันคือใคร การเดินทางของเขา และความผูกพันที่รวมเราเป็นหนึ่งเดียวกัน

พ่อของฉันคือใคร

การเดินทางของเขา

คุณเริ่มต้นจากความว่างเปล่า โดยไม่มีประกาศนียบัตรใดๆ ราวกับว่ายังไม่เพียงพอ คุณได้รับการปลดปล่อยเมื่ออายุ 16 ปี หลังจากที่เห็นพ่อของคุณเสียชีวิตด้วยความเจ็บปวดแสนสาหัส ปล่อยให้ตกเป็นอุปกรณ์ของคุณเอง คุณได้จัดการผ่านการทำงานหนักและการเสียสละตัวเอง เพื่อที่จะเป็นวิศวกรคอมพิวเตอร์ ศาสตราจารย์ที่โดดเด่น และอัศวินแห่งฝ่ามือทางวิชาการ
คุณอาจติดหนี้ความสำเร็จของคุณจากความหลงใหลในเทคโนโลยีใหม่ๆ ความเคารพในความรู้อันเหลือเชื่อ และการได้พบกับผู้หญิงที่จะกลายเป็นแม่ของฉัน คุณได้สร้างคู่ที่น่าทึ่งซึ่งเต็มไปด้วยความรักอันบริสุทธิ์ การสมรู้ร่วมคิด และโครงการร่วมกันร่วมกับเธอ

ความผูกพันที่รวมเราเข้าด้วยกัน

สำหรับความผูกพันที่รวมเราเป็นหนึ่งเดียวกันนั้นมีความพิเศษมากจนยากที่จะหาคำที่เหมาะสมมาอธิบาย ดังนั้นฉันชอบที่จะทำมันผ่านความทรงจำของฉัน

ตลอดวัยเด็กของฉัน

ฉันจำได้ว่าทะเลาะกันเรื่องน้ำทั่วทั้งอพาร์ตเมนต์ โดยแม่ดุเราที่เอามันไปทุกที่
ฉันจำเรื่องทะเลาะกันเรื่องโฟมในอ่างอาบน้ำทุกเย็นวันอาทิตย์ได้
ฉันจำตุ๊กตาที่คุณทำให้ฉันด้วยจุกแชมเปญและผ้าชิ้นหนึ่งได้
ฉันจำการแข่งรถที่เราทำโดยใช้ยางลบ 2 อันและลวดเย็บ 4 อัน
ฉันจำการเดินผ่านสวนสาธารณะจับมือกันได้
แต่ช่างน่ายินดีจริงๆ ที่ได้เติบโตเคียงข้างคุณ! ช่างน่ายินดีจริงๆ!
เรามีไม่มากแต่เราก็มีทุกอย่าง

ฉันเห็นช่วงเวลาทั้งหมดที่ทำให้ผู้ชายเป็นพ่อและลูกเป็นลูกที่มีความสุข

ตลอดช่วงวัยรุ่นของฉัน

ฉันจำได้ว่าตอนที่ฉันนั่งรอคุณอย่างเงียบๆ เมื่อคุณไปซ่อมแซมให้กับบริษัทไอทีของคุณเอง
ฉันจำชั้นเรียนช่วงเย็นและการสอบสุดสัปดาห์ได้ โดยเมื่อเริ่มแต่ละภาคเรียน เขาจะถามครูว่าฉันขออยู่หลังชั้นเรียนได้ไหม พร้อมทั้งรับประกันว่าฉันจะไม่ส่งเสียงดังใดๆ
ฉันจำได้ว่าตอนที่ฉันไปกับเขาเพื่อทำหน้าที่ครูผู้ช่วยในกระทรวงศึกษาธิการในกรณีฉุกเฉิน
ฉันจำได้ว่าเคยอยู่เคียงข้างเขาตอนที่เขาเตรียมตัวแข่งขันเพื่อเป็นครูสอนเทคโนโลยี
ฉันจำช่วงบ่ายวันพุธที่ฉันอยู่ในห้องอ่านหนังสือของ CDDP แล้วก็ CRDP ขณะที่เขากำลังทำงานในโครงการด้านการศึกษาของสถาบันมงต์เปลลิเยร์
ฉันจำนักเรียนของเขาที่ตั้งชื่อเล่นให้เขาว่า "มาซู" เพราะพวกเขาชื่นชอบเขา
ฉันจำเด็กสาวที่ขาของเธอวิ่งทับหน้าห้องเทคโนโลยีที่วิทยาลัย Lattes และคนที่เขาวิ่งไปช่วยเหลือ พ่อแม่ของเธอ เช่นเดียวกับเธอ ไม่รู้จะขอบคุณเขาอย่างไร
ฉันจำอดีตนักเรียนของเขาได้ ซึ่งมักจะมาจากชั้นเรียนที่ยากลำบาก ซึ่งบางครั้งเราก็บังเอิญเจอและขอบคุณเขาที่แนะนำพวกเขาให้รู้จักกับความหลงใหลที่จะมอบอนาคตให้พวกเขา
ข้าพเจ้าจำเด็กนักเรียนคนนี้ที่ขาหักก่อนเดินทางไปสหรัฐและเป็นคนที่เขาแบกแบกไว้ในการทัศนศึกษาแต่ละครั้งเพื่อเขาจะได้เพลิดเพลินกับแคลิฟอร์เนียอย่างเต็มที่

ฉันเห็นช่วงเวลาเหล่านั้นทั้งหมดที่ทำให้พ่อเป็นแบบอย่างและลูกเป็นวัยรุ่น

กลายเป็นชายหนุ่ม

ฉันจดจำช่วงเวลาที่เขาโผล่หัวเข้ามาในห้องของฉันตอนตี 4 เพราะเขากังวลว่าไฟในห้องทำงานของฉันจะยังสว่างอยู่ เขาเคยพูดกับฉันว่า "มันเริ่มดึกแล้ว พรุ่งนี้คุณจะมีปัญหากับการเรียนในชั้นเรียน"
ฉันชื่นชมความทรงจำถึงความสุขของเขาเมื่อเขาเห็นคะแนน 20/20 ของฉันในการทดสอบวิชาคณิตศาสตร์ในการสอบแข่งขันระดับประเทศของ Grandes Ecoles
ฉันชื่นชมความทรงจำในช่วงเวลาที่เขาสอนวิธีผูกปมครั้งแรกในการสัมภาษณ์
ฉันชื่นชมความทรงจำในช่วงเวลาที่เขามารับฉันที่นีซในเย็นวันหนึ่งหลังจากสอบคัดเลือก และขับรถทั้งคืนเพื่อพาฉันไปออกกำลังกายซ้ำในเช้าวันรุ่งขึ้นที่เกรอน็อบล์
ฉันชื่นชมความทรงจำช่วงเวลาที่เขาพาฉันขึ้นเครื่องบินที่จะพาฉันไปเรียนที่มหาวิทยาลัยในอเมริกา
ฉันชื่นชมความทรงจำในช่วงเวลาที่เขามาหาฉันหลังจากทำงานวันแรกที่สำนักงานใหญ่ของธนาคารขนาดใหญ่แห่งหนึ่งในปารีส

ฉันเห็นช่วงเวลาทั้งหมดนี้ที่ทำให้พ่อ พ่อภูมิใจในตัวลูก และลูกชายคนหนึ่งซึ่งเป็นลูกของพ่อของเขา

นางฟ้าในหมู่มนุษย์

คุณอายุ 58 ปี ส่วนฉันอายุ 26 ปี ตอนที่คุณได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งต่อมลูกหมาก
ฉันเห็นใบหน้าของคุณเต็มไปด้วยความปวดร้าวและไม่เข้าใจในรถขากลับ
ฉันเห็นความกังวลและความเจ็บปวดของคุณอีกครั้งผสมกับความปรารถนาที่จะไม่ปล่อยให้สิ่งใดแสดงออกมา
ฉันเห็นโลกของเราพังทลาย!
ฉันเห็นตัวเองอยู่ในห้องพักในโรงแรมทุกห้อง ทุกเย็น กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดจนเสียงหาย ตีที่นอนจนยกแขนไม่ขึ้น หาคำอธิบายจนหมดสติ
ฉันเห็นตัวเองพาเขาไปหาผู้เชี่ยวชาญแต่ละคน
ฉันเห็นตัวเองไปพบคุณที่โรงพยาบาลทุกวันหลังการผ่าตัด
ฉันเห็นคุณยังคงคู่ควร เป็นคนดี และมีเมตตา แม้จะได้รับการรักษามาแล้วก็ตาม
ฉันรักคุณมากเกินไปที่จะยอมรับสถานการณ์
แต่ทำไมชีวิตถึงส่งผลเสียต่อเขาขนาดนี้?
ฉันหลงทาง !

ฉันจำค่ำคืนนี้ในโมนาโกได้ ซึ่งฉันไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรอีกต่อไปเพื่อช่วยให้คุณผ่านมันไปได้ ฉันเห็นตัวเองกำลังมองดูความเสแสร้งแห่งความมั่งคั่งนี้ และบอกตัวเองว่าฉันมีสิทธิ์ที่จะประสบความสำเร็จมากพอที่จะสามารถช่วยเขาได้! จากนั้นเป็นต้นมาฉันก็ได้ให้คำสาบาน “โมนาโก” “คำสาบานของโมนาโก” เป็นเพียงคำสาบานที่จะทำทุกอย่าง พยายามทุกวิถีทางเพื่อพาเขาออกไปจากที่นั่นและจะไม่ยอมแพ้
นอกจากนี้ ทุกฤดูร้อน ฉันจะขอให้คุณและแม่ไปงานวันเกิดของฉันที่โมนาโก โดยไม่ต้องให้คำอธิบายแก่คุณ

ฉันเห็นทุกช่วงเวลาแห่งความหวัง
ฉันหวนนึกถึงความผิดหวังทั้งหมด ซึ่งความรุนแรงยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเวลาผ่านไป

แต่ทำไมชีวิตถึงต้องเสียนางฟ้าขนาดนี้?

Voir cette สิ่งพิมพ์บน Instagram

Une สิ่งพิมพ์ partagee โดย Natural Fitness | แฟชั่น | ท่องเที่ยว (@oray_life)

ฉันไม่สามารถลืมได้ว่าแม้จะทั้งหมดนี้ เขาได้ลงทะเบียนเป็นอาสาสมัครกับ 3 สมาคมที่แตกต่างกันเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น
ฉันไม่สามารถลืมได้ว่าแม้ทั้งหมดนี้ เขายังคงมีศักดิ์ศรีที่เป็นแบบอย่าง และเขาต่อสู้เหมือนสิงโตโดยไม่ยอมแพ้
ฉันไม่สามารถลืมได้ว่าถึงแม้ทั้งหมดนี้ เขาก็ทำทุกอย่างเพื่อปกป้องแม่และฉัน

ฉันจำช่วงเวลาเหล่านั้นทั้งหมดที่ทำให้ลูกชายเป็นนักรบ และพ่อเป็นเทวดา!

รักนิรนดร์

ฉันบอกคุณว่ามาดามเดธไม่ว่าคุณจะพรากพ่อไปจากฉันก็ตาม คุณจะไม่สามารถทำลายความรักที่รวมเราเป็นหนึ่งเดียวกันได้ และตามที่พ่อปลูกฝังในตัวฉัน ฉันตั้งใจที่จะตอบสนองคุณด้วยการรักเขามากขึ้น ด้วยความรักที่บริสุทธิ์และทรงพลังมากจนอยู่เหนือความตาย
ดังนั้นฉันรู้ว่าแม้ที่ที่คุณพาเขาไป คุณจะไม่สามารถหยุดจิตวิญญาณของเขาจากการรู้สึกถึงพลังของความรักนี้ได้

พ่อของฉัน นางฟ้าของฉัน ฉันรักคุณ!